Szliśmy za góry i lasy. Raczej lecieliśmy. Droga była mecząca. Wreszcie na zboczu góry zobaczyliśmy małą chatkę z której się dymiło.
- Może lepiej tu zostańmy - zmieniłem kurs.
- CHODŹ!- złapała mnie za policzek.
Powoli zapukała do drzwi chatki.
- Dobra, nikogo nie ma to chodź - drzwi tajemniczo się otworzyły.
- WCHODŹ- wrzasnęła.
Weszliśmy do ciemnego pomieszczenia oświetlanym tylko kotłem z...czymś zielonym....
Drzwi się za nami zatrzasnęły. Nagle znikąd za nami się pojawiła wadera z włosami jak stodoła i czerwonymi oczyma.
- AAAA! - krzyknąłem.
<Angella?>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz