- To gdzie teraz? Do domu? - zapytałem.
- Nie, do zamku mojego ojca. - odpowiedziała szorstko.
Opuściłem uszy i podążałem za nią, nawet nie patrzyłem na drogę i znaleźliśmy się przed czarnym kamiennym zamkiem.
- Za mną - zrobiła się niewidzialna, ale ja widziałem.
- Dobra - szepnąłem i podążyłem za nią.
W oknie domu zobaczyłem jakiegoś wilka z rozmasakrowaną twarzą.
- Eeee...Ma!z rozwaloną cerę...- szepnąłem.
- IDZIEMY!- warknęła.
- Już...- powiedziałem przygnębiony.
U wejścia do zamku, stali straże. Machałem im przed oczyma i robiłem śmieszne miny, ani drgnęli.
<Angella?>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz