- Uwielbiam to miejsce, od teraz może być ulubionym miejscem twoim i moim - uśmiechnąłem się serdecznie.
- Ohh... Naprawdę?
- Oczywiście że tak - przytuliłem ją.
- Powiedzieć ci coś śmiesznego? - usiadłem tuż przy jeziorku.
- Tak? -usiadła koło mnie.
- Nigdy szczerze nie słyszałem historii w której dorosły wilk obcuje ze szczenięciem - zaśmiałem się.
Sunset trochę zaśmiała się sztucznie.
- Ale, to nie prawda. Ty jesteś inna. Prawie jak dorosły wilk, i nikt nie zakaże mi się z tobą spotykać. W końcu jesteś już naprawdę... Prawie jak ja z wzrostu - na mojej buzi pojawił się niezastąpiony uśmiech.
- To słodkie Artemiś - położyła głowę na moim ramieniu.
- Heh, lubię to zdrobnienie - potarliśmy się pyszczkami.
<Sunset?soreczka że takie krótkie ale mam brak weny całkowicie ;///>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz