- Ja? PEWNIE!!!!!!!!!!! - krzyknęłam tak, że chyba słyszał mnie każdy na naszej wyspie.
Uśmiechnęłam się i niezwykle jednorazowo cieszyłam. Uściskaliśmy się mocno i pocałowaliśmy. Nie było mi potrzebne teraz już waściwie nic. Byłam najszczęśliwszą waderą świata. Mój książę z bajki podjechał na białym koniu pod moje okienko życia, przyciemnione i szare. Teraz stało się przeźroczyste, widząc świat kolorowy i przyjazny.
- Snow...! Jak ja się cieszę że akyurat... Wybrałeś mnie... Nie jakąś inną waderę... MNIE?!!!- Znowu krzyknęłam.
- Och..Tylko ciebie - zaśmiał się.
<Sniow?sory brak weny ;///>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz